Voor de maandag stond Key West op het programma; een rit van bijna drie uur. Omdat we hier ook 's avonds wilden bivakkeren, boekten we een motel. We pakten dus een koffer in en reden die kant op.
Onderweg merkten we op dat we nog geen leguanen gezien hebben en, alsof ze het hoorden, zagen we er twee achter elkaar in de berm zitten. Stoppen is er niet bij op de Overseas Highway, dus bewijs is er niet helaas. Er zijn wel diverse parkings, dus we hadden pauzes genoeg. Zo maakten we een klein wandelingetje naar de waterkant en verwenden we onszelf met een Subway.
Tegen twee uur arriveerden we in Key West en we besloten alvast te proberen in te checken. Dat kon gelukkig en we kregen een enorme kamer toebedeeld. Heerlijk ook om weer even vloerbedekking onder je voeten te hebben!
Nadat we opgefrist waren zijn we Key West ingelopen. Eerste stop was bij het Southernmost Point. De naam zegt het al, dit is het meest zuidelijke punt van de USA. Intussen stroomde het zweet over ons lijf, het was bloedheet in de volle zon. We liepen de beroemde Duval Street in en besloten ons eerst te focussen op de linkerkant aangezien daar al een beetje schaduw was. We sjouwden op ons gemakkie door en bekeken wat winkeltjes van binnen en mooie panden van buiten. Key West heeft heel veel authentieke huizen, bijna on-Amerikaans. De souvenirshops hadden allemaal dezelfde goedkope troep, dus deze lieten we vrij snel links liggen. Helaas was er best veel dicht in verband met vakantie (niet zijnde de onze dus...).
Helemaal aan het eind van Duval Street, ligt de Sunset Pier en daar hebben we een lekkere frisse borrel gedronken. We zaten aan een ronde bar, precies zo eentje als in de film Cocktail. We kregen er een glas water bij en waar we die normaal niet aanraken in verband met de chloorsmaak, namen we nu toch een slokje. En dat was heerlijk! Het viel ons in Key Largo ook al op; het water hier in Florida bevat veel minder chloor dan we gewend zijn. We slurpten dus in no time het glas leeg, want we konden wel wat extra vocht gebruiken.
Over de drankjes deden we iets langer, maar toen ook deze op waren, besloten we de andere kant van Duval Street te verkennen. Ver kwamen we niet, want in de volle zon was het bijna niet uit te houden. We besloten een hapje te gaan eten bij Sloppy Joe's. De oudste kroeg van Key West en aangeraden op AA. We kozen een hoge tafel langs de kant uit. Zo hadden we perfect zicht op de overige clientèle en konden we lekker mensen kijken. Tijdens het eten begon er een bluegrass/country-band te spelen en dat was geweldig leuk. Het waren allemaal broers van elkaar en ze maakten er echt een familie happening van. Zelfs de drie jongste broertjes zongen een liedje en dat was onwijs schattig.
Na een poosje moesten we helaas weer vertrekken, want we wilden de zonsondergang kijken vanaf de pier. We liepen de bar nu voorbij en kozen een tafeltje aan het water. Ook nu kregen we weer een glas water naast onze borrel en de serveester was zo overijverig dat ik amper een slok kon nemen zonder dat ze bij me stond om mijn glas bij te vullen. We keken uit op een klein eiland met gigantische villa's erop. Echt een droomplek om te wonen. De zon zakte langzaam aan weg achter het eiland en wij genoten van ons toetje.
We moesten vroeg op, dus besloten geen kroeg meer in te duiken en langzaam richting motel terug te sjokken. Intussen waren de lampen aangegaan op Duval Street en opeens was het van winkelstraatje veranderd in uitgaansgebied. We keken onze ogen uit naar alle mooie sfeerverlichting en kwamen een paar keer in de verleiding om toch nog ergens binnen te stappen. Dit was overigens niet bij de pandjes waar zwaar opgemaakte kerels met pruiken stonden te proppen.
Terug op de kamer wasten we het zweet van ons lijf. Alhoewel dit prima lukte, waren onze lichamen nog op standje hittegolf ingesteld en binnen vijf minuten gutste het zweet weer alle kanten op!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten